گر همین است خطایم که تو را دوست دارم

بعد از این بیشتر از پیش خطا خواهم کرد

 

یادمان باشد اگر روزی دل ما گرفت

طلب عشق به هر بی سر و پایی نکنیم

 

تا که بودیم نبودیم کسی --- کشت ما را غم بی همنفسی

تا که رفتیم همه یار شدند --- خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آیینه بدانیم چو هست --- نه در آن وقت که اقبال شکست

 

گریه هایم بی صداست

عشق من بی انتهاست

رد پای اشک هایم را بگیر

تا بدانی خانه ی عاشق کجاست

-